Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διαβήτης: ΠΛΑΝΕΣ της καθημερινότητας



Με τον όρο διαβήτη ονομάζουμε την μεταβολική εκείνη νόσο που χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του παγκρέατος να εξασφαλίζει την επαρκή ποσότητα παραγωγής ινσουλίνης (ή την ινσουλίνη εξ ολοκλήρου) προκειμένου να διασπαστεί η γλυκόζη (σάκχαρο αίματος) που λαμβάνουμε από την τροφή.

Οι μορφές του διαβήτη είναι πολλές και πλέον ευρέως γνωστές.
Εμείς όμως θα επιχειρήσουμε μια προσέγγιση όχι με “ξερά” ιατρικά κριτήρια, αλλά με σκοπό να κατανοήσει ο συνάνθρωπός μας τον ωκεανό των κινδύνων κάτω από την “επιφάνεια”.

Ο διαβήτης είναι μια ασυμπτωματική νόσος! Δεν υπάρχει κανένα ειδικό σύμπτωμα που να υποδηλώνει διαβήτη σε αντίθεση με ό,τι θα διαβάσετε σε “βαρύγδουπες” αρθρογραφίες. Η περιγραφή του συνδυασμού πολυουρία-πολυδιψία είναι ένα μη ειδικό σύμπτωμα που δεν αξιολογείται επαρκώς από τον μέσο ασθενή (πολλοί θα το αποδώσουν στο άγχος χωρίς καν να επισκεφθούν κάποιον ειδικό). Επίσης ανευρίσκεται και σε άλλες παθήσεις όπως η ψυχογενής πολυδιψία, ο άποιος διαβήτης κτλ.

Με τον ίδιο τρόπο, η απώλεια κιλών-ως αποτέλεσμα της επιτάχυνσης του μεταβολισμού-περνάει απαρατήρητη από τους ασθενείς οι οποίοι “την απολαμβάνουν” μη ζητώντας τις περισσότερες φορές, εξηγήσεις από τον οργανισμό τους.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η διάγνωση του διαβήτη να γίνεται κατά μέσο όρο μεταξύ 3-7 ετών από την εγκατάστασή του και συνήθως να αποτελεί είτε τυχαίο εύρημα, είτε διάγνωση επιπλοκής του (διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, νευροπάθεια, νεφροπάθεια, καρδιοπάθεια, διαβητικό πόδι κλπ, είναι επιπλοκές του διαβήτη και αποτελούν ξεχωριστές νοσογόνες οντότητες και όχι συμπτώματα).

Με τον όρο τυχαίο εύρημα, εννοούμε τις παθολογικές τιμές γλυκόζης σε μια εξέταση αίματος ρουτίνας. Κι εδώ έρχεται μια άλλη πλάνη να καθυστερήσει τη διάγνωση και τη θεραπεία. Η πλάνη των “απόλυτων τιμών” και των τιμών αναφοράς. Μπορεί μια φυσιολογική τιμή γλυκόζης να αποκλείσει τον διαβήτη και μια παθολογική τιμή να τον επιβεβαιώσει αντίστοιχα;
Η διάγνωση του διαβήτη απαιτεί ένα από τα παραπάνω κριτήρια.
  1. Τιμή σακχάρου νηστείας πάνω από 126 mg/dl σε δυο διαδοχικές μετρήσεις
  2. Τιμή πάνω από 200 mg/dl σε μια οποιαδήποτε μέτρηση
  3. Παθολογική καμπύλη γλυκόζης (η γλυκοζιλιωμένη αιμοσφαιρίνη αποτελεί δείκτη παρακολούθησης της γλυκαιμίας ενός διεγνωσμένου διαβητικού και όχι διαγνωστικό μέσο).

Αρα πολλές φορές μια απλή μέτρηση γλυκόζης σε ένα τσεκ απ δεν είναι όχι αρκετή αλλά ούτε καν ενδεικτική για τη διάγνωση διαβήτη.

Τέλος, αξίζει να πούμε δυο λόγια για τον λεγόμενο προ-διαβήτη και να εξηγήσουμε μια τεράστια πλάνη. Ο προ-διαβήτης είναι ένας αδόκιμος όρος και αρκετά επικίνδυνος! Ο προ-διαβήτης δεν σημαίνει προ-νόσο. Η κανονική του ονομασία είναι αντίσταση στην ινσουλίνη ή/και διαταραχή γλυκόζης νηστείας. Αν και η νοσογόνος αυτή κατάσταση μπορεί να προηγείται και αρκετά έτη του επίσημου διαβήτη, εν τούτοις οι νέες βιβλιογραφίες την εντάσουν στις νόσους υπό θεραπεία, καθότι έχει αποδειχτεί από μελέτες ότι πλήττει ανεπανόρθωτα τα μεγάλα αγγεία του σώματος (στεφανιαία).
Η διάγνωση αυτής της νόσου απαιτεί την καμπύλη γλυκόζης νηστείας και η υποψία αυτής απαιτεί ένα σάκχαρο νηστείας πάνω από 100 mg/dl (αν και στις τιμές αναφοράς εντάσσεται ως φυσιολογικό!)

Συνοψίζοντας, θέλουμε να τονίσουμε ότι ο διαβήτης και ο προ-διαβήτης είναι νόσοι των οποίων η διάγνωση όσο εύκολη είναι, άλλο τόσο εύκολα συνήθως “παρακάμπτεται” με αποτέλεσμα τη δημιουργία σοβαρών επιπλοκών. Οι διαταραχές του μεταβολισμού της γλυκόζης απαιτούν συγκεκριμένο έλεγχο σε όλους τους συνανθρώπους μας, που πληρούν τα κριτήρια επικινδυνότητας όπως ηλικία, παχυσαρκία, καθιστική ζωή, κακή διατροφή, οικογενειακό ιστορικό ανεξάρτητα από τις τιμές γλυκόζης ενός απλού τσεκ απ.


ΥΓΕΙΑΣ ΔΡΟΜΟΙ
Αθανάσιος Κρουστάλης
Ειδικός Παθολόγος
Εξειδικευμένος στις διαταραχές λιπιδίων
Πρόληψη-ρύθμιση διαβήτη, Ιατρική της Παχυσαρκίας
Προσδιορισμό βιολογικής ηλικίας αγγείων, αντιγήρανση

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αιφνίδιο Εξάνθημα

Το παιδί έχει ψηλό πυρετό για μερικές μέρες και μόλις υποχωρήσει ο πυρετός, γεμίζει με κάτι μικρές κοκκινίλες στο κορμάκι και το πρόσωπό του. Τα σπυράκια διαρκούν και αυτά μερικές μέρες και μετά υποχωρούν, ενώ το παιδί σε αυτή την φάση είναι καλά, ίσως να φαίνεται λίγο κουρασμένο. Πρόκειται για το αιφνίδιο εξάνθημα! Το αιφνίδιο εξάνθημα (ή 6η εξανθηματική νόσος), είναι μια ίωση του ανώτερου αναπνευστικού. Το παιδί «κολλάει» την ίωση συνήθως από κάποιο ενήλικο μέλος της οικογένειας, που δεν έχει συμπτώματα. Ο ιός παραμένει στον οργανισμό του, για όλη του την ζωή και κατά περιόδους επανενεργοποιείται, χωρίς αναγκαστικά να δημιουργεί συμπτώματα. Μέχρι περίπου την ηλικία των 4 χρονών όλα τα παιδιά έχουν αντισώματα για τους υπεύθυνους ιούς(άρα έχουν νοσήσει). Κλινική εικόνα Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού(συνήθως μέχρι 2χρονών), την άμυνα του οργανισμού του(εάν θηλάζει, τρέφεται σωστά κλπ), και τον ιό που προκαλεί την ίωση(ερπετοϊός 6 ή 7). Συνή

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση

Συγκρούσεις - Από την ματαίωση των προσδοκιών μας στην ουσιαστική επικοινωνία

Οι διαφωνίες και οι συγκρούσεις είναι μέρος της ζωής μας, των σχέσεων μας και τελικά μέρος του εαυτού μας. Ακόμα και αυτή τη στιγμή μπορεί να βιώνουμε μία εσωτερική σύγκρουση σκεπτόμενοι αν θέλουμε να συνεχίσουμε να διαβάζουμε αυτό το κείμενο ή όχι. Πότε όμως η διαφωνία εξελίσσεται σε σύγκρουση και κατά πόσο φωτίζει κάποιες σκοτεινές πλευρές της προσωπικότητας μας, μίας σχέσης ή μίας κοινωνίας; Η διαφωνία αναφέρεται κυρίως σε μία διαφορά απόψεων, σε μία ασυμφωνία προσέγγισης ανάμεσα σε δύο πλευρές. Η σύγκρουση όμως είναι κάτι παραπάνω από απλή ασυμφωνία και αποτελεί ένα επίμονο θέμα προστριβής το οποίο έχει διάρκεια. Αφού λοιπόν παραμένει για καιρό, μπορεί να αλλάζει μορφές και να εξελίσσεται προκαλώντας πολλά προβλήματα τα οποία συνιστούν εκφάνσεις του ίδιου ζητήματος. Από αυτή την άποψη η σύγκρουση αντιμετωπίζεται ως μία διαδικασία και έχει 3 ποιοτικές διαβαθμίσεις Α) Η προοπτική να προκύψει σύγκρουση υπάρχει όταν 2 πλευρές έρχονται αντιμέτωπες με δύο ή περισσ